Sensizliğin doruklarında..

Mekanım ismetpaşa.. komşularım.. ekseri.. oldu romanlar..
gerek varsa tasvire.. varoş bölgemi..
izbe.. metruk evler.. hali ahvalimi.. elbet tamamlar..

ve.. ağır usulca geçen bir gemi
ne sandallarım kaldı şimdi..
nede limanlar..

oy aman tütün basarım sıklık yaraya
yegane çözüm yolum vede etkili
yapsada son zaman zam üstüne zam
hem insafsızca devlet denen yetkili..

tarihte var imiş firaun ile hamanlar
belgesel kesilir orta yerinde
ve reklam girer devreye uygunsuz zamanlar
haliyle hayal kırıklığı bende derinde..

oysa ki favorim başında gelir misal bir müge anlı
imdadıma yetişen böyle an uzaktan kumandam
ardından izlerim zühal topalla izdivacı
amansız ışır ekran sebeb gözlerim kanlı..

imkanım olsa idi katılma isterdim
önce erişmeye çalışır eğer muvafak oldu ulaşamadım
kalkar mundar bunlar hemde pis derdim

ızdırap çeker muzdarip bir ben değilim
ben gibi bekar nicesi var efkar atarım
sabaha kadar seyire varsa bile meyilim
uykusuz kalmayım der erden yatarım..

yine devasız dertlerim bekler beni nicede
başımın altına yastık oldular tahta sandalyem
sen vardın yalnız dilimdeki en son hecede
hangi buzdolabı kapağı paylaşır yalnızlığımı
ellerim ayaza keser soğuk gaddar gecede

ansızın belirir duygu dökme isteğim mısra satıra
hangi hekim yazar bana bilmem reçete
karşılıksız bir aşk kaldı acı hatıran
harcadı attı hayat beni gibi peçete

ben şimdi sensizliğin doruklarında
koruk üzüm yercesi dudağımda ekşi burukca bir tat
ve yüzümde çocuksu masum gülümseme
bir resmim vardı sende baktın ise durma yırt at..

bırak beni nisan yağmurları yusun arıtsın
usulca katreler doldursun açık avcumu
nasılda okşarca müşfik ve nazik
mümkünse tutanak tutmasın savcı
harbiden yapılan masrafa yazık

zırnık para çıkmasın kimse cebinden
ve polis ifademi almasın.. lakin..
kağıt bırakırım yine kalem ile telefon kabinde
cesedim alsınlar sessizce sakin
bir sabah buldukları vakit bankamatik dibinde..