Sensizliğin Dilinden Şiiri - Oğuzhan Arıman

Hani gün olur ya
Gün olur asra bedel
Yokluğun, işte öyle bir şey
Yokluğun hayatla ölüm arası

Bu yalnızlık var ya
Yalnızlık seninle yürümek uzayan caddelerde
Seni yazıp durmak sabahlara dek
Ve silmek akşama kadar

Gemiler niye kalkar iskelelerden
Yolcusu sen olmayacaksan
Niye eser ki rüzgâr
İpek tenine dokunmayacaksa
Yağmura tutulmaların bile tadı yok
Güller de kokmuyor artık

Ah her harfinde bin kere öldüm isminin
İçimin ateş değmiş mahzenlerinde
Ne düşler zincirlere vurulu
Ne düşman umutlar edindim saatlerden
Ha geldin, ha geleceksin

Ne yapsam anlatamıyorum
Gözlerinde yitip gittiğim günden beri
Toprağa değmiyor tenim
Suretim kalmadı aynalarda
Anlasana, ben sendeyim

Kendime kaç yalan daha söyleyeceğim
Yok, böyle olmayacak
Seviyorum seni