Bir kalbin içinde sürgün bir çarpıntıyım
Özlemin var ama sen yoksun
Diyarbakırın not defterini artık ben tutuyorum
Birbirimizin halinden anlıyoruz herhalde
Diyarbakır yorgun ben de vurgunum
Kalbimin çarpıntısıyla sürgün oluyorum
Öyle düşlerin var ki ben de hiç sorma
Aynı sınıfta tek bir aşktı bizimkisi
Aynı okula gider aynı sınıfta okurduk
Belki çok geç vardık birbirimizin farkına
Ama ben yandım ve sana aşk dedim
Çünkü yürek yangınım seninle büyüyordu
Sende sonraları bunun farkına vardın
Ama her nedense sen hep işi yokuşa vurdun
Ben yokuşları çıktıkça sen çıkmazlara vuruyordun
Ama aşk içinde ki bakışlarını gizleyemiyordun benden
Ben bir türlü anlam veremiyordum
Bahar gelmişti ama bizde bir şeyler soluyordu
Kanlı bıçağın keskin bir ucuydu bizim sevdamız
Kan içinde kanamaktan geri kalmıyorduk hiç
Belki de bunun adı aşk içinde vurgunluktu
Biz eskiden aynı sınıfta tek bir aşktık
Şimdi Diyarbakır içinde bir yürek yangınıyız
Aradan yıllar geçmiş her şey değişmiş
Senden artık eskisi gibi haberde alamıyorum
Savruluyorum hasretinle her hücremle
Sensizliğin dalgasına düşmüş gönlüm
En güzel yıpranıştır bu bence
Ya da yıpranış halinde en güzel diriliş
Aşk bu yanmak var küllenmek yok
Aşk bu hayat var ama ecel yok
Sonsuzluğun haliyim yani bugünlerde
Ölümsüzlüğümle yaşıyorum seni
Çünkü aşk şarabının dibini bulmuşum
Sarhoşluğumdan geçilmiyor yani bugünlerde
Diyarbakır içinde seni sensiz yaşıyorum
Aşk sarhoşluğuyla yorgunluğumu atıyorum
Gözlerin geliyor aklıma yine vurgunlaşıyorum
Sarhoşluğum geçmiyor bir türlü sevdam
Diyarbakırın not defterine bir hasret daha düşüyorum
Sevdalar şehri gönül yangınımla kutsanıyor
Ben yine vurgun bir hal alıyorum
Sensizliğin dalgasına düşmüş gönlüm
Her hücremle bunu hissediyorum
Kayıt Tarihi : 30.9.2016 19:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!