Sensizliğin Birinci Yılı

Sensizliğin birinci yılını kutluyorum.
Bir elimde kadeh,
Diğer elimde kestiğin resmin.
Belki sen yoktun yanımda;
Ama benimleydin işte.
Ruhun yanı başıma oturmuş;
Bana beraberliğimizi anlatıyor;
Yaşadığımız her anı tekrar tekrar,
Yeniden aynı sıcaklıkta hissettiriyor.

Bugün tam tamına bir yıl oldu;
Yüzünü görmeyeli,
Sesini duymayalı,
Kokunu,bedenini hissetmeyeli…..
Tam üç yüz altmış beş gün yedi saat Canım.

Gidiyorum demiştin.
Gitme kal diye haykırmak isterken,
Kahrol asıca gururum;
Gidersen git demişti

İşte gittin sende
Bir daha dönmeksizin hem de
Yalnız hayalini….
Ve…
Dokuz yıl ile şu kesik resmini,
Bıraktın bana…….

İşte bir yıldır;
Ekmeğim,suyum oldu bunlar.

Peki sen…
Sen neler yapıyorsun?
Hiç dönmek istedin mi,
Hiç aradın mı,
İstedin mi beni?

Ya o dokuz yılı;
Dopdolu geçirdiğimiz,
Her saati bir anı olan,
O günleri…
Yeniden tekrar tekrar yaşadın mı?

Ben bu gece her gün olduğu gibi
Dokuz çarpı üç yüz altmış beş günü yaşıyor,
Seni bekliyorum.
Gelmeyeceğini bile bile…..
Seni yaşıyorum,
Seni arıyorum,
Kokunu,sıcaklığını özlüyorum.

Değer miydi be Canım;
Bir anlık öfkeye kapılıp gitmeye,
O güzelim yılları silip atmaya?

Gitme kal desem kalır mıydın,
Geri dön desem döner miydin,
Döner misin be gülüm?

Bak sensizliğin birinci yılını kutluyorum.
Kadehim boşaldı,
Odam,hayatım bomboş,
Kalbim ise hala ilk gün gibi dopdolu,
Seni,arıyor gelmeyeceğini bilse de bekliyor.

Ya sen, sen neler yapıyorsun?
Bu gece sen de;
Bensizliğin birinci yılını kutluyor musun,
Beni anıyor musun?
Sus, sus sakın yalan söyleme…

Eğer sende bu geceyi kutlasaydın;
Mutlaka telefonum çalardı.
Yoksa senin de gururun mu?

Ha, ne dersin gülüm…
Aramak isteyip de arayamadığın,
Bir şeylerin seni engellediği olduğumu hiç,
Yoksa, yoksa her şeyi unuttun mu?

Gel hadi gel
Birlikte unutalım tüm geçmişi,
Bir kadeh de sen al,
Sensizliği,bensizliği değil,
Yeniden doğuşumuzu kutlayalım
BU GECE……………!