Kuytu bir karanlıkta otururken,
Yalnızlığın rüzgârıyla saripta;
Sensizliği bağladım gökte ki yıldızlara,
Ve efkârım vururken:
Dağların denizlere olan sevdası gibi,
Beni aydınlatan bakışlarını gördüm,
Sensizliğin aynasından sana bakarken...
(28/03/2014)
Önder ÇağlarKayıt Tarihi : 28.6.2016 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!