Sensizliğin Anekdotları Şiiri - Gürcan T ...

Ellerin yazdan sıcak,
Bakışların yıldırımlardan keskin.
Hala inatla neden beyazlamakta saçların,
Kış beyazlığına özendin sen; kesin.
Bir kırık kanat mı şimdi,
Günlüğün sayfalarında,
Kurumuş güller arasına yerleştirdiğin.
Gitmeler bir tek seni mi yaktı sanırsın,
Bana derken,
Sonunda sen de mi oldun bencil.
Ayrılık kordan bir ateş ise,
Ben korlarını yüreğime attım,
Geriye kalan küllerini sana bıraktım.
Aşk acı bir hançer ise,
Ben çeliğini kalbime sapladım,
Sapını sana sakladım.
Şimdi söyler misin?
Hangimiz bencil..!
Sanırsın ki,
Yalnız sen yanarsın,
Sen kanarsın,
Sen isyan edersin kahpe oyunlara,
Sen hıçkırırsın yalnızlığın karanlığında,
Ve sadece sen dilek tutarsın,
Gökte yıldızlar kayarken.
Hiç sormazsın,
Yüzüm neden bu kadar solgun,
Neden gözlerim bu kadar ıslak,
Neden saçlarım bu kadar dağınık,
Ve neden hala inatla beyazlamakta saçlarım.
Bilmezsin ki!
Sevda düştü mü yüreğe,
Sanırsın bir tek sen yanarsın
Oysa senli zamanlarım gibi,
Kabul etmediğin bencilliğinde,
Sensizliğimi de kendine sakladın.
Tek başına başladığın masalına,
Sanma ki son noktayı sen koyarsın,
Benim masalım ise hep üç noktayla biter,
Çünkü devamını,
Yarın ki pişmanlıklarına sakladım.
...............................
Şimdi sen..!
Dağıt saçlarını,
Vur duvarlara cüsseni,
Ve izle beni...

Gürcan Talay