Sensizliğin Akvaryumundaki Aşk Balığın

içlenmiş acının kuyruğuna takılı umutlarım
dışlanmış düş ülkemden akıyor damlaların
senli unutulamayanların sancısı zemherimde yaz olur
yosunlu baharlar bekler yaslı unutmalarda
anılar gönül şelalesinde akar öylesine
her satırda sana beyazlayan suların ömrüyüm
ıslak özlemlere akıyoruz aşk ile aşka
sen yoksun
göz yaşların yok
bu yüzden çok dalgalı sular
bu yüzden çok algılı sevdalar

doyurulmamış özlemlerin özünde acıktım sana
çoktan seçmeli düşünüşün düşünde ışıklandım sana
miadı geçmiş acıların tarihinde atıldım bahtından
yaramı saran bir güzelin ela gözlerine sardım belalarımı
bir çığlığın çözeltisinde unuttum kendimi
gözlerime sardım son bakışlarını

bugünlerde yine senli rüyalar sarıyor buluşma filmimi
geliyorsun aşka
geliyorsun hayalime
yerleşik amanlarımın sesinde kalıyorsun
ünlem ile yüklem arasında devrik özne olarak kalıyorum
öylesine gidişin ağıtlarını yırtıyorum türkülerle

ah candan öte can gülüm, üşüyen huzuruma sen ol
kanayan yüreğimin beyazlarına su ol
yaşanmışlığın mahzeninde mavi özlem ol
rehin tutkularımın beyazlarına nan ol
alaylarla halayların dış dünyasında beni oynayan ol
adını yazdığım yazamadıklarıma ayna ol
bekleyişimin can cennetinde peri ol
güllerle kıyılan dikenli ömrüme bir /sen ol
parsellenen yalnızlıklarıma yeniden aşina aşk ol

bu -dur işte talihim, bu dur işte isteğim