Sensizliğin acısını sen gittik ten sonra daha çok hissettim
Yokluğun adeta yüreğimi delip geçemeyecek zannettim
Öylede oldu gün geçtikçe daha da çok ağırlaştı acılarım
Allah'ım böyle acıları düşmanımada dahi nasip etmesin
Varmı insanın bedeninden bir parçayı kesip atsınlar
O insan nasıl yarım olur sağlam olanlar hele baksınlar
Canımdan canı alıp toprağın içine nasılda koymuşlar
Sanki kalbimin sağ tarafını kesip,eşimin yanına bırakmışlar
Her akşam çalışamaz oldu yarım kalan yüreğim
Keşke o yarımıda o toprağa hemide yanına gömeyim
Kalan benim işime yaramaz yarim yoksa o kalbi ben neyleyim
Söyleyin bizi bu hale getiren feleğede kalpsiz olarak gezeyim
Olmuş olmamış fark etmiyor artık,her yerim uyuşmuş
Kalbi varmış yokmuş önemli değil artık onun içi tutuşmuş
Bundan sonra biz adem oğularının yapacağı hiç bir şey yokmuş
Allah sabır versin bizim gibi insanlara başa gelmeyince anlaşılmıyormuş
21.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 21.2.2008 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimin yokluğu sonradan sonraya dahada zor oluyor içim adeta sızlıyor anlatmak gerçekten zor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!