Sensizlik yorgan gibi sarar beni,
ama ben yinede üşürüm.
Şubat ayazında kalmışcasına tir_tir titrer bedenim.
Keskin bir ayaz çöker odama,
Nefesimin sıcaklığıyla ısınır ellerim.
Nefesim camlarda buğu,
Buğulu camlara sensizliğimi yazarım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
sensizlik sonum olur...öyledir bilirim... ellerin ve yüreğin dert görmesin..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta