Sensizlik yorgan gibi sarar beni,
ama ben yinede üşürüm.
Şubat ayazında kalmışcasına tir_tir titrer bedenim.
Keskin bir ayaz çöker odama,
Nefesimin sıcaklığıyla ısınır ellerim.
Nefesim camlarda buğu,
Buğulu camlara sensizliğimi yazarım.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
sensizlik sonum olur...öyledir bilirim... ellerin ve yüreğin dert görmesin..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta