Sensizliğimle Başbaşa Şiiri - Zübeyir Daras

Şimşekler çakıyor, yıldırımlar iniyor yere,
Gökyüzü simsiyah, bulutlar delirdi mi ne?
Yer umutla bakıyor gökyüzüne,
Çoktandır yağmura hasret…
Ve aniden boşalıyor damlalar, sarılıyor toprağa.
Bitiyor hasret.
Kokular yayıyor etrafa toprak,
Mis gibi doğum kokusu bu…
Gelmiştir çoktandır beklediği,
Sevgili…
Ilık bir bahar rüzgarı vuruyor dalları birbirine
Dallarsa ıslanmak için yarış halinde,
Ağaçlan sanki şahittir kavuşmaya,
Ve ben de …
Ve birden yüreğime bir acı saplanıyor
Toprakta kavuştu yağmura
Yağmurlarım boşalıyor gözlerimden
Seller akıyor yüzümdeki derelerden
Ben kavuşamıyorum,
Sonra…
Sonra yüzümün güneşi doğuyor
Sözcükler dökülüyor dilimden
Mısralar bir hüzün şarkısına doğru
Yol alıyor kalemimden.
Ormanlara gidiyor hayallerim
Başı dumanlı dağlara…
Çekip gidiyor yüreğim,
Kayboluyorum…
Ve bedenim kalıyor burada,
Sensizliğimle baş başa…