Sensizliğimi Şiiri - Oktay Çekal

Sensizliğimi…

O, hayal yolcuğuna çıkarken ruhum.
Bir geminin güvertesindeyim,
Nefesimde susarım.
Güneşin yakan eli düşer tenime,
Aklımda sen olursun canım…

Sensiz geçen her günüm zindan,
Yalnızlığım, yokluğunda mezarım,
Hayat baksın zamanın ibresinden,
Alsın adımlarımda, varlığımı…
Götürsün uzaklara, kaybetsin umutları mı?

Hep sensiz bu hayaller bitmiyor.
İçimdeki sensizliği, yüreğimden kovamıyorum.
Bir çapa gibi battım, denizinde yüzemiyorum.
Takatim canımda kalmıyor,
Bakışlarımda gözlerini göremiyorum…

Ateşlerin en korunda, çırılçıplak duygularım yanıyor,
Yollarıma sevdam düşüp, attığım adım oluyor.
Anlasana sevdiğim sensin, hala yüreğimdesin.
Doluyorum zamana, an be an ömür gibi.
Bu ömürde hep seni yaşıyorum, sensizliğimi…

Oktay ÇEKAL
30.06.2014-20.23