Kalemim elimde, boş bir sayfaya yazdım seni
Adını sensiz yazılarıma koydum…
Yalnızlığı sen, düşlerimi ben koydum…
Zifiri karanlık odamda, sadece senle oldum..
Yüreğim uçtu, duvarlarıma vurdu
Nefesim daraldı, yuttum sevdamı içinde ne varsa…
Duvarlar dillendi sensizliğimin acısından!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta