Sensizliğimdir Bu! Şiiri - Mehmet Kesici

An durdu
Gün uzundu
Güneş tutuldu
Yıldızlar da düştü ardı ardına
Dolunay gömüldü karanlıklara
Ayrılıklara yürüdü hüzün
Büyüdü gece karası
Dahası göründü ölüm
Gülüm;
Bu yoksunluğun!

Duy,
Çığlık çığlığa sessizliğimdir
Sensizliğimdir hıçkırığım
Boğum boğum boğazımda her düğüm
Bütün sözler kördüğüm
Rüyalar kâbus
Duygular mahpus zindanlarımda
Kalbimde zulüm
Gülüm;
Yoksunluğundur!

Arsızdır gece,
Yıldızlar gülümser hiç utanmadan
Şakır mehtap bulutlardan
Şavkın düşer sahil boyu
Salınırsın oylum oylum
Gülüm;
Sensizliğim bu!

Gün vurgun.
Tan kurşundur.
Seher düşmüştür geceden
Heceden silinmiştir aşk, yavaş yavaş
Körelmiştir gönül gözüm
Ah gülüm;
Hayatım ki, kördüğüm!

Duyduğum, hançerin sesi bağrımda
Kanımda sızı
Canımda kızıl lav hasretindir
Haydi dindir yar
İndir güneşi, sun tutam tutam
Bir dal umuttan
Varsın bir mor gül, yüreğim yorgun
Sürgün yolundan
Gülüm;
Sensizliğimdir koynumda! ...

18-7-2010