biliyor musun sevgilim
içim sen dolusun.
hangi dalıma el atsam
yalnızlığımın hangi köşesinde saklansam
hangi sensizliğini okşasam çocukluğumun rüzgarında
hangi akşamın derinliğinde vurulsam
hangi uçurumuna atlasam kırlangıç kanadı hafifliğinde
sarılsam hangi varlığına bendeki
içim sen dolusun.
gözlerimde solmayan resmin,
terinde bitmeyen ilkbahar gibi.
toprakla uyanan su nasılsa
mavi kollarımda uyuyan denizimsin.
güneşin en yalnız bıraktığı
zeytin ağaçlarımda esen
en barışçıl şarkısısın...
yazdıklarım
içimdeki fırtınan biliyor musun?
essin ruhumdaki derinliklerinde,
yüreğim şen kalsın
umutlarım tomurcuklansın
bekleyişlerimin beyaz gülüşlerinde
içim sen dolusun...
Kayıt Tarihi : 11.5.2017 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözlerimde solmayan resmin, terinde bitmeyen ilkbahar gibi. toprakla uyanan su nasılsa mavi kollarımda uyuyan denizimsin.
![Sedat Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/11/sensizligimdeki-varligin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!