Göz bebeklerinde asılmak varken
Sensizliğin darağacındayım ben
Ellerini tutup oturmak varken
Bilmem şimdi neden buradayım ben
Senligünlerimi arar dururum
Resmini bağrıma sarar dururum
Seni duvarlara sorar dururum
Mavzer yemiş gibi yaralıyım ben
Diğeryarım der elimi tutardın
Bir süre gözüme dalar bakardın
Yüzün güler ama içten ağlardın
Şimdi tipi,yağmur,boralıyım ben
Mevlam artırsın muhabbetimizi
Utandırmasın hiç her ikimizi
Arif anlatmaya yetmiyor sözü
Gövdem burda ama oralıyım ben
(29,09,2005 zeytinburnu)
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!