Issızlıkta üç kişiyiz
Sensizliğim yalnızlığım ve ben
ıssızlık soğuk ve karanlık
soğuk bir bıçak gibi kesiyor bedenimi
Yalnızlığım,sensizliğime isyan ediyor
ellerim üşüyor..
İçimde haykırışlar var
Hepsini birer fısıltıya gömüyorum.
Issızlık,acımıyor halime
Kahrediyor beni sensizlik
yalnızlığım caresiz,
ellerim üşüyor
gittiğin günde takılmış takvimler,
zaman durmuş ıssızlıkta
gözlerin kalmış sadece aklımda
unutmuşsun onları bende
aklımda taşıyorum onları
kutsal emenetler gibi
ama aklım beni terketmiş
ellerim üşüyor
gel artık.......
Kayıt Tarihi : 24.8.2000 06:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!