Sensizliğim Ve Senliliğim Şiiri - Osman ...

Osman Ünver
10

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sensizliğim Ve Senliliğim

Gecenin pervasızlığı arasında kahkahalar atan meçhul saatleri,
Gönül kırgınlığıyla seyrettim bomboştu elleri.

Seni önemsemeyen gurursuz düşlerimin çektiği azap oldun yine sen.
Umudun hançerini vurduğu kimsesiz, yapayalnız bir sürgün oldum aniden.

Hecelere sığmayan iki heceydin oysaki kelimelerle ifade edemediğim.
Sırlar bahçesinde salınan rüzgârdın baktığımda kendimi kaybettiğim.

Yaklaşan güz günlerinin turuncu perçemiydi sende bulduğum ilahi nefes.
Eyledin ruhumun sancısını ebediyette, gök kubbede kafes.

Gözyaşlarımdan dökülen yağmur damlaları olmuştu ilhamın aksettiği sarı duvarlar.
Yokluğunsa aldırış etmeden gözlerime bir perde aralar.

Beklemekten yoktu bir başka çaresi karanlıkta aç ve susuz kalmış gözlerimin.
Belki de uçsuz bucaksız bir periydin sakin görünen bakışlarıma gizlediğim.

Yaralı gönlümün örtülü kapılarını aralayacak dünyadaki tek faniydin.
Oysa gelecek ümitlerime ıstırap veren intikam melekleriyle beraberdin.

Attın gönlümün anahtarını sükut ormanlarının kimselerce girilmemiş diyarlarına.
Yüreğinden düşürdün gaip dargınlıklarının sözünü dinleyerek; acımasız ve kindarca.

Tek bir yıldızım bile kalmadığı için geriye; unutmaya yüz tuttum ay yüzünde parçalanan kederlerimi.
Kanattın gönlüme sıkılmış son kurşunları ve yokluğunun bana getirdiği sefil geceleri.

Ardından mahkûmu oldum yıldırımlarda gürleyen nezaretlerinin,
Çıkmadım hiç oralardan, kulak kesildim seslerine mazeretlerinin.

Görmedim sen gömülüyken kara topraklarıma hiç gün yüzü,
Peşinden koşup dil döktüğüm canan, insafsız bir güldü.

Terk ettim zaif şehrimin cılız surlarında çınlayan gürültülü sensizlikleri ve
Rastladım gökyüzünde düşlerimle işlenmiş isminin yorgun, parıltılı harfine.

Yitirdim kendi özgürlüğümü, semalarında bir uçurtma oldum aniden.
Seni önemsemeyen gurursuz düşlerimin çektiği azap oldun yine sen.

Sensizliğimin senliliğime dönüştüğü diyar-ı meçhulü,
Demi demine hafızama kazıdım hiç gördün mü?
Tek bir kelamın yutarken tüm benliğimi;
Sonbaharlarımı katleden şövalyeler öldü mü?

Sonsuzluğa uzanıyor dizelerim,
Sensizliğim istila edince gönlümü.

Osman Ünver
Kayıt Tarihi : 19.5.2011 00:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Osman Ünver