Yokluğunun yokluğum oluyor.
inanamıyorum nefes aldığıma.
bakıpta sevemiyorum
ne tomurcuklarınıdığı için bir gülü
ne de seni benden alıp götüren o vefasız nisan gününü ...
çekip gittin
şimdi sahip olduğum tek şey sensizliğim.
yaşamak mı bu kapansın sen yokken işıl damayan, karartıları senin silüetine bürünmeyen gözlerim.
gözlerinin buğusuyla bakmak
gülüşünde çocukluğu yaşamak
ve bir Çiğtanesi gibi,
yaprağına dokunmak istiyorum.
sensiz yaşamaya isyan etti.
leyla- mecnun ,Ferhat-Şirin .
ne olursun dön dön sevgilim .
Kayıt Tarihi : 29.7.2018 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!