Sen yokken sensizliğime dayandım hep
Ama hiç bağlanmadım merak etme
Ağaçtaki yapraklar bile kıskandırdı beni
Ben dalımdan koparken aldım yanima sensizliğimi
Ya şu denizdeki balıklara ne demeli
Bense çırpınıyorm karada sanki
Ama ben karaya vururkende
Aldım yanıma sensizliğimi
Gökteki yıldızlara özeniyorum şimdi
Koruyor herbiri göğün kucağındaki yerini
Ben o kayan yıldızın ta kendisi
Kayarkende unutmadım sensizliğimi
Şimdi sönmüş bir meşaleyim sanki
Yokluğun söndürmüş beni
Varlığın yakacaksada geri
Sönerken bile aldım yanima sensizliğimi
Kayıt Tarihi : 17.2.2009 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Hayta](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/17/sensizligim-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!