Vakit yine sen olduğunda,
Sana sensizliği anlatacaktım.
Sensizliği anlatacaktım sana,
Ki, birden cümleler düğümlendi dilimde
Usulca ve beynimi kemirerek,
Sensizliği anlatacağım kelimeler tükendi bende.
Bilsen neler söyleyecektim
Sana sensizliğin ıstırap,
Sensizliğin ölüm olduğunu gösterecektim.
Ama dinlemedin
Yitip gittin bakmadan gözlerime
Anlasan,
Sana sensizliğin nefessiz yanlarını bildirecektim.
Kulaklarını duymamaya mühürledin,
Duymamaya mühürledin haykırışlarımı,
Ben sana,
Sensizlikte güneşin doğmadığını anlatacaktım,
Bir adım bile gelmedin oysa bana.
Açsaydın kulaklarını sevgime,
Seni ne çok sevdiğimi bilseydin,
Sana sensizliği anlatacaktım,
Beni bir kerecik dinleseydin.
Bil ki sevdiğim;
Sana sensizliği en iyi anlatacak olan benim.
Ve ben,
Sensizim
ve ben
yarınsızım sensiz...
Kayıt Tarihi : 24.10.2007 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bilinmiyor..
![Hacı Ali Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/24/sensizligim-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!