Sensizliğim Şiiri - Menderes Atmaca

Sensizliğim

Seninle birlikte olmak
Daha önce hiç gitmediğim yerlere gitmek gibiydi.
Bir çocuğun annesine sarılıp,uyuması
Koynunda öcüleri öldürmesiydi.
Gözlerinde kaybolmak,çıkmaz sokakların açılması
İçimdeki korkuların infilak etmesiydi.
Tamamlanmaktı yani seni sevmek,
Belirsizliklerden arınmaktı.

Derken bir gece...
Hesapsız bir kabusun ortasında çekiverdin gözlerini
Yarım kaldım
O gün, bu gündür arar dururum seni.
Sensizliğe alışamam,
Sensizliğe alışmaktan korkar dururum hep
Gözlerini yürürüm sokaklarda
Hasretinle geçen yılların hesabını soramadan.

Asla dönüp arkama bakmam
Bakamam....
Çünkü ne zaman dönüp arkama baksam
Ayrılıktan dolayı yas tutar ruhum.

Hayatımda ilk ve son defa
Hiçbir çaba sarfetmeden
Ulaştığım tek varlığım oldun ya sen!
Olduğum gibi kabullenip,
Anam gibi,kardeşlerim gibi sevdin ya beni!
İşte bu yüzden ne yapsam da unutamam seni
Bir sen daha bulamam.

Bir yanım şaşkın....
Bir yanım olgun....
Her an gelecekmişsin gibi
Gelecekte beklerim seni.
Sensiz anlamı olmayan bu kentin
Tam ortasında.
Yarım kalmış sevgimle....
Yaşanmayı bekleyen günlerimle.

MENDERES ATMACA
15.09.2002