Sensizliği yazdım anne Şiiri - Yunus Duysal

Yunus Duysal
56

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sensizliği yazdım anne

Saat sabahın yedisi ve hava soğuk
Geceden kalma gözyaşının kuruluğu var yanağımda
Kırılmış birkaç kadeh paramparça
Benden seni yazmamı istediler anne
Yokluğuna alışamadım, bıraktığın boşluğa
Uçurumun kenarında kırık kanatlarımla
Benden seni yazmamı istediler anne
Ölü kadar sessizdim ve çırılçıplak
Masumdum, çocuktum, üstüm başım yok yalın ayak
Benden seni yazmamı istediler anne
Hangi duvarda adın yok
Hangi gece beklemez ki gündüzü
Belki birkaç satır;
Belki bekleyerek üç, beş sözü
Benden seni yazmamı istediler anne
Yokluk sende başlamıştı hasretlik sende
Dar mı geldi yaşamak o aciz bedende
Sonunda gittin ve bende
Sensizliği yazdım anne

Şimdi, sensizliği yaşıyorum
Hangi ağıt, hangi feryat, hangi isyan
Hangi dua getir ki seni bana geri
Olsaydın da yazsaydım seni
Benden seni yazmamı istediler
Ve ben sensizliği yazdım anne

Döktüğüm her damlada seni gördüm
Hayallerimin yıpranmış halini gördüm
Benden seni yazmamı istediler
Ben sensizliği yazarken öldüm

Takatim kalmadı yıkık harabe gibiyim
Sen varken ben böyle miydim?
Perişan, hüsran, çaresizim
Bu halde benden seni yazmamı istediler
Ben sensizliği yazdım anne…

Yunus Duysal
Kayıt Tarihi : 27.10.2008 23:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yazmakla anlatabilseydim seni, herhalde kaybederdim yorgun ellerimi

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yunus Duysal