Yapayalnız bıraktın beni bu koca kentte! ...
Sonsuz olan umutlarım,
O büyük sevinçlerim,
Ve sınırsız hayallerim de gitti,
Sen gidince...
Bir tek hasretin kaldı bende...
Bir de söyleyemediğim adın yüreğimde! ...
Sensizliği yazdım ben...
Sen yokken,
Yazabildiğim her yere yüreğimle! ...
Sen yokken bakmayı öğrendim;
Kalabalık ama bir o kadar da boş olan caddelere! ...
Özlemenin de güzelliğini öğrendim,
Seni her özlediğimde! ...
Beklemeyi öğrendim;
Beklediğimin gelmiyeceğini bile bile! ...
Yaşamayı öğrendim;
İnsan kalabalığı içinde,
Sensizliği içime çekerek her nefeste...
Sensiz kalmamayı öğrendim;
Seninle sensizliği yaşadığım bu kentte...
06.02.2007
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğer sevgin yürekte ise, nerde olursan ol, o her zaman seninledir.
TÜM YORUMLAR (6)