Gel Artık Şiiri - İbrahim Çınar

Gerçeğe soyunur her düşüm
Karanlığı elerim gecelerden
Bir aydınlık arar gözüm
Hasretle baktığım pencereden

Hangi vakitti seni son gördüğüm
Çok seneler geçmiş üstünden
Mazinin gölgesinde üşür gönlüm
İçmişim ayrılığın soğuk çeşmesinden

Bilmem ki kaç defa o resmini öptüm
Gözyaşlarımdı yokluğunu ele veren
Bazen umut oldu bazen kördüğüm
Yalnızlığımla yıldızları sayarken

Kaç takvim yaprağını tarihe gömdüm
Tırnaklarımla şafakları kazıyıp
Sensiz cümlelerden sakınır her sözüm
Gel artık
Son nefesim yokluğuna üflemeden