Sensizliği Söktüm Şiiri - Volkan Kısacık

Ne zaman sen gelsen aklıma
Ayrılığın zili çalıyor
Teneffüs zamanı
Düşüncenin ayak sesleri koridorlarda
çocuksu halim ürkek
sensizliği oynarım anılarda
Koptu kopacak duygular
Hızlı koşar yüreğimin dizleri yaralı
Feryadı içimde, suskun.
Sessiz kalmış ağlamaklı gözler.
Bir köşeye sinmiş şefkat bekler

Ne zaman sen gelsen aklıma
Unutulmuşluğa hapsederim acıyı
Dalarım hayatın içinde kaybolurum...

Ne zaman sen gelsen aklıma
kara bahtıma adını yazarım
A’ dan Z ‘ye kadar dır umudum,

Öğrettiğin gibi
ben, sensizliği söktüm
yüreğime
Tak kurdeleyi.....