Sensizliği Sindiremiyorum

Bugünlerde hep karaları yakıştırıyorum üzerime
Küçücük odamda yapayalnız,nasılda garibim nasılda müzdarip
Kalmadı gönlümün umut dalları,tutunamaz oldum
Hayallerim firar etmiş,hayatta biryol bulamıyorum

Oysa doğayı,yeşili ve gözlerindeki kahverengiyi ne çok severdim
Hayallerimi seninle paylaşır,sevinçten nağralar atardım için için
Artık ne geceleri sabaha,nede sabahları geceye kavuşturabiliyorum
Küçücük odamda yapayalnız,yaşıyormuyum bilmiyorum

Oysa çocukca cümleler kurar,çocukca ağlar ve gülerdim
Gözlerine bakıp gülümsemeyi,yanağından usulca öpmeyi ne çok severdim
Hasretmidir bu çektiğim,yoksa tükenmeyecek bir özlemin başlangıcımı
Küçücük odamda yapayalnız,ama sensizliği içime sindiremiyorum...