Sabahları artık sevmiyorum
,Uyandığımda
Günaydın diyenim
Kahvaltı soframı hazırlayanım
Evden çıktığımda
Kapıdan beni uğurlayanım
Peşimden el sallayanım yok artık.
Ve,
Ben kimseye
‘akşama eve erken gelirim’ diyemiyorum
Akşamları da artık sevmiyorum;
Eve döndüğüm de, ne karşılayanım var
Nede(varsa) elimdeki paketleri alan
Güler yüzle, tatlı dille
‘hoş geldin’ diyenim yok artık.
Geceleri de sevmiyorum;
Seyredemiyorum balkondan yıldızları
Bir yıldız kaydığında hayıflanamıyorum
Yatağa girdiğimde
ten kokusunu alacağım yok artık
Daha doğrusu ben sensizliği sevmiyorum
Sensizlikte, gündüzüm kurşuni
Gecem katran gibi karanlık
Odam buz yığını gibi soğuk
Ben içinde donmuş gibiyim.
08 /07/2009
Orhan ERDOĞAN
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayrı ÖZKAN ın hanımının andığında söyleşimizden.......
Orhan bey yüreğinize sağlık.. kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (158)