Sensizliği Sevdim Şiiri - Mahmut Buğrul

Bomboş gibi görünür bütün vakitlerim,
Oysa sensizlikle doludur hemde tıkabasa.
Yokluğunla yaşadım tüm zamanlarımı.
En az seni sevdiğim kadar;
Sensizliği de sevdim ey yar.

Sevda gözle görülmez, elle tutulmaz;
Sen sevdamı gösteren büyülü giysi,
Görüldüğünde ise tutulma hissi.
Ben sevdamı sıcak tutuşunu,
Bana değilse bile ona dokunuşunu sevdim.

Madem ki: sevmek istemiyorsun,
Olsun! ben seviyorum ya seni
Bu bana yeter.
Ben; senin beni sevebilme ihtimalini değil,
HIÇBiRŞEYiNi sevdim.

Az istedim senden,
Bana çok gördüklerinden.
Sesini birdaha duyabilsem,
O an kapansa gözlerim.
Gelmesi imkânsız olan karşılıkları,
Beklemeyi sevdim.

Seni bir ömür sevecek oluşumdan dolayı;
Bir türlü gelmeyen yarınlarımı özledim.
Aklımdan seni, kalbimden sensizliği silebilmek için,
Ecelimi sevdim ey yar,
En az yaşamak kadar.

Sen bende yoktun, sensizlikte yoktu.
17 yıl önce başladı sensizlik.
Sensizliğin sonu benim sonumdur.
Uzak-yakın bilmeden ölümu sevdim,
Senin bana verdiğin zulümü sevdim.

Sevdanın bir yanında sen, bir yanında ben.
Ben oldum sevdanın içinden geçen.
Aşkın öbür tarafında beklerken seni;
İçimdeki bu sonsuz umudu sevdim,
İmkânsıza direnen inadı sevdim.

Bir şiir mısrasından şiirler yazıp,
İçinden layıkını seçemiyorum.
Hiçbiri anlatamıyor seni
Bende anlatamiyorum ama
Seni ve sensizligi biliyorum ey yar,
Seni sevmek: ne bir kalbe ne de bir ömre sığar.

12.09.2007
La Spezia