Sensizliği Öldüremiyor Hiçbir Şiir

Mecalsizim
Ömrüm buz kesmiş devasa korkularımın üflediği nefeslerle
Kesik duyguları üstüme yorgan almanın bir günahımı sensizlik
Boğulmuş silahlarla saldırmamı emrediyor komutan
Galiba ben kaybedilmiş görülen bir demirbaşım
Bu yüzden ayağım mayında
Ama inan ölüm değil beni korkutan

Eskimez mi hiç senin bakışların
Yıpranmaz mı mutluluk denilen oyuncağın çöl kumlarında
Duvaksız bir gelin kadar da mı mutsuzluğun olmaz senin
Bir bıçağın ucundan damarıma akarken hasretin
Neden ölürcesine sensizim

Ne işe yarar toz kaldırmazsa rüzgar
Nasıl bir aydınlığı doğurur kara gece
Anlatmak sana düşer senden dinlemek bana
Kazanılmış bir zafer arıyorum kurşun askerlerimde
Bende kalmış bir sana dair
Çaresizim
Sensizliği öldüremiyor hiç bir şiir
(15.08.2005)