Sensizliği Öldürdüm Şiiri - Muharrem Abut

Sensizliği öldürdüm sevdiğim,
Sensizlik yok artık bana.
Bulutların üzerinde dolaşıyorum.
Gündüz güneşi,
Gece mehtabı seyrediyor,
Şen kahkahalar atıyorum.
Belki sahici,
Belki de deliriyorum yavaş yavaş,
Kimbilir…

Sensizlik yok artık bana.
Ben hep seninleyim.
Ellerin oluyorum bazen,
Ellerini tutuyorum.
Gözlerin oluyorum,
İçine içine bakıyorum gözlerimin.
Nefesin oluyorum,
Nefesime veriyorum nefesini.
Dizlerinde uyuyorum,
Başım göklerde gezerken.

Bana sensizlik yok artık sevdiğim.
Sensizliği öldürdüm ben.
Meraklanma boşuna,
Sensiz ne hallerdeyim diye.
Belki sahici,
Belki de deliriyorum yavaş yavaş,
Bana sensizlik yok artık.
Ben sen oldum.
Teninde yaşıyorum tenimle…