Sensizliği Neyleyim

Maşuk ancak kalp ile görülmeyi murad etmişse,
Maşuk'u görmeyen, iki efsunlu gözü neyleyim.
Dilbeste olan gönül, gözlere nazar etmişse,
Göze girmeye çalışan bunca beşeri neyleyim..

"Bu nasıl birden değişti! Galiba delirdi" diyorlar;
Halimden beni alıkoyacak ise ben aklı neyleyim.
"Bu kadar insan yanlış, sen mi doğrusun" diyorlar;
Aşk'ın tarafı azınlıksa, ben çoğunluğu neyleyim.

Eğer değerli olan, dünya zindanında yapılanlarsa,
Tutsaklığım ebedi olsun, ben Hurileri neyleyim.
Kıymetli olan, bu yurtta, Maşuk'a âşık olmaksa;
Cennetler sizin olsun, ben Cenneti neyleyim.

Yapılan ibadet, Aşk'ta yok etmeyecekse beni,
Ondan hayır gelmez, ben sevabını neyleyim.
Mahcubiyet duygusunu alacaksa üzerimden,
Ben 'gözüm yaşlı' mutluyum, böyle itaati neyleyim.

Ağır gelecekse ariflik hırkası zelil ruhuma,
Günahkâr olarak gelirim, arifliği neyleyim.
Kimsin diye sorarsan, benliğini yok etmiş hakir kuluna:
"Aç kapıyı Ey Aşk hırkasının sahibi, ben Sensiz neyleyim.."

Ben gördüm, kalın bir perde arkasından da olsa seni,
Güzelliğe bakmışken, bunca kötülüğü neyleyim.
Çamur bir vadinin içindeyken, çektin yeşerttin beni,
Tomurcuk gibi açmak varken, ben bataklığı neyleyim.

Maşuk en safi, cenk meydanında gözükmüşse,
Kızıl cephedense, yeşil köyleri neyleyim.
Kalkıyorsa perdeler, bedenler yok olurken,
Uzuvlarım yok olsun, ben bu cismi neyleyim.

Şehadete kadar sabret! Sakın alma ölüm beni,
Maşuk'a ulaşmayacak bir cesedi ben neyleyim..
Boğazdan akan kan, armağan kılıyorsa bedeni,
Kanı hediye olmayan bir ölümü ben neyleyim! .