Sensizliği Kucakladım

Bir avaredir gönlüm...
Sende kaybolmuş, sende unutulmuş
Bulunmaz bir halde, sarılmaz yaralar içinde...
Özlem dolu puslu bir aşkın peşinde
Hüzün kaplı, sevdan saklı tüm benliğinde
Sensizliğin yol açtığı sessiz depremlerin eşiğinde

Bir kandil gibi içimde yanar sevdan
Sönmez bir türlü aydınlanır tüm dünyam
Uzanmıyor kollarım aramızda uzun yollar
Saramam seni mutsuzluk hep bizi kollar
Üzülme sakın, bizimdir aşk dolu tüm yarınlar
Ayıramaz kimse bizi, sardı bizi kara sevdalar

Hüzünlerinden öptüm bu gece de
Sevdanı sakladım, sardım sarmaladım
Gelirsin diye yollarında sabahladım
Kalktı vapur, sensizliği kucakladım
Geldi vapur, inen yokluğunu karşıladım
Altı üstü bir ada, adım adım seni aradım
Çıkmadı yollar sana, esen rüzgardan seni kokladım
Uçup gittin benden, hasretini avuçladım
Habersizdi gidişin, ardından bakamadım
Sensiz buralarda bir an bile yapamadım
Hava kararıyor, sensizlik dört bir yanda
Sessizlik çöküyor, gün akşamın şafağında
Kaldım bir başına, sensiz, bilmediğim bir adanın sokaklarında
Anlamsızlaştı her şey, adın soluklarımda

Bir vapur geliyor...
İçimde tedirgin duygular, derin kuşkular
Bir ümitti oysaki çabuklaşan adımlar
Yine mi yoksun, kim bu yabancı insanlar
Özledim diyemedim, gelmedin, geçti saatler
Bir başka bahara kaldı yine sevgi dolu senli saadetler