Sensizliği Kefen Giydim Şiiri - Haydar Okur

Sensizliğin rengini kefen giydim üzerime.. Sahi sensizliğin rengini ifade edecek bir sözcük varmıdır sözlüklerde.

İçimde sarılı dolamalı bir sancının sarnıcındayım... Derinden derine ince bir sızının bitevi dolandığını hissediyorum her yanımda.. Hangi yanıma gelse o yanım tutmaz oluyor... Suskun feryadımın baskın sessizliğinde eriyorum yavaşi yavaş.
Tüm çabalarım, tüm devinmelerim sana olan derinlikli duygularımın varışında hep seni kaybetmek ve düşlerimi yitirmek korkusu...

İyiki düşlerim var... İyiki hayallerim var... Ve iyiki Çilek bahçesinde ay aydınlığı sevdanın ve sevgilinin yansımaları var yıldız, yıldız...

Bir oyalantıdır mevsimi geçmiş ağaçların eşiğinde bekleyen kışına direnmesi... Bana güç veren, bana masmavi umut veren ve bana ispirto rengini almış umutlarımı yıldız çiçeğince goncasına durduran sen varsın... Yoksa çoktan deli boranlarım başlamış, bilinmezlere sürükleyerek beni götürmüştü...

İçimdeki seni alma...
Tutunduğum
Ölümcül bir uçurumun kıyısında
Tutunduğum tek dalımsın sen..

Sahi sensizliğin bana reva gördüğü kefenin rengi, ne renktedir. Onu sen daha iyi görürsün sevgili.... Ya bu rengi anlat bana uzaktan uzağa, usul usul.. yada gel bana; çilek bahçesinde hilali ve yıldızları binbir renge boyayarak birlikte seyre dalalım.
Varsın denizler başkalarının olsun...
Göller, nehirler, dereler
Ve kayadan kayaya çarparak köpüren, coşan çağlayanlar bizim, ikimizin olsun.

Biliyormusun sevgili;
Seni göllerde, yapraklarını durgun göl suyunun her yanına açmış ve gölün inilemez derinliklerine kök salan ve ulaşamadığım nilüfer çiçeğine benzetiyorum.
Ama, sen de bu nadide çiçek gibi hep orada kal, güzelliğin varsın gözlerimi alsın.

Çilek mi ektik birlikte hilalin yüzüne...
Tebessümün yansıyor yüreğimin içine içine..
Direnemiyorum ilenmelere..
Sevdamın mabedi olan yüreğimi sana uzatıyorum
Hangi yana uzatsam kollarımı
Ellerim boşlukta kala kalıyor..
Varsın boşlukta kalsın ellerim
Bilirim ki kollarımın açıldığı, ellerimin uzandığı her yanda sen varsın..
Ve belki de bana yaşama gücü veren bu düşlerimdir
Sana uzanmak, sana yazmak, her dem seni solumak düşleri...
Bırak bu sevda hep böyle sürsün...

KÖMEN