Sensizliği Biliyorum Şiiri - Faruk As

ben sensizliği biliyorum
yangının ortasında kimsesiz bir çocuk gibi
kanatları kelepçeli serçe gibi çaresiz..
ben sensizliği biliyorum
gece ışıkları sönünce pencerelerin
derin karanlığın yüreğime çöktüğü an
ben sensizliği biliyorum
hani gecenin bir yarısı sarsılırya yer
koskoca binalar çöker ya deheşet dehşet
bir de çocuk ağlaması yok mu..
ben sensizliği biliyorum
sonbaharda yangınlar gibi alev alev
rüzgarlar gibi süzgün
ölüm gibi yakın bana
yüreğim kadar uzak
ben sensizliği biliyorum
cehennemde demli çay gibi sıcak
ben sensizliği biliyorum
mahpusta ranza demiri gibi soğuk
darağacında asılı ip gibi gaddar
sazda tel gibi ince
fırtınada yelkkenli gibi hırçın
gecede tren gibi kara
ben sensizliği biliyorum