Sen baharın yağmurları getirdiği özlemdin içimde
Sen çiğ tanesi kadar saf
Ve ne olduğunu asla anlayamadığım yasımdın benim
Özlemini her saniye koynumda hissettiğim
Ve seni sevmekten vazgeçmediğim için özeldin
Sonra gözlerinle yüzüme baktığında
Yada her kavga edişimizde
Buruk fırtınalar kopardı yüreğimde
Sen bilmezdin...
Benim susuşum senin kaçışını desteklerdi belki de...
Ve gerçekten söyleyemediğim sözlerle doluydu kalbim
Sen her defasında gün batımını anımsattın bana
Onun kadar huzur verici
Onun kadar güzeldin
Aslında hem onun kadar uzaktın bana
Hemde yakınımda hissettim seni,
Uzanıpta tutacak kadar yakınımda
Uzaktan sevmeyi hiç sevmiyordum
Ama uzaktan sevmek zorundaydım
Kimseler bilmemeliydi seni sevdiğimi
Sonra kopup giderdin benden
Arkadaş bile kalmazdın bilirdim
Ve Sonra...
Dayanmaz oldu gönlüm bu ayrılığa
Acımaya,kanamaya başladı
Tükeniş başladı benim için ömrümün baharında
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!