SensizliğeMüebbet Şiiri - Hatice Aksakal

yakarken kentin mor kıvılcımlı
ayrılığın yangını
yüreyini eksenine düşüyor
çoğul yalnızlığın akşamı
bırakıp gittin sen
puslu lacivert geceleri elerim ve ben
yanık sızlar gözlerim gidiyorsun sen yine
kehriber avuçlu mevsimlerin hazin iklimllerin
dilimde parçalanıyor kadehler
pervasız vedalar düşüyor yorgun düşlerime
şimdi sana soruyorum
gecenin esmercübbesine tutunup
haykırıyorum
suçum sabit itiraf ediyorum
saplayıp yüreğine hançeri
öldüren bendim.aşkı taammüden
sensizliğin işkencesine
müebbet istiyorum hakim bey