Sensizliğe Yürüyorum Şiiri - Ali Kamil

Bir sis perdesi çöküyor derinlerime..
Yüreğim ıslanıyor..
Delinirken çılgınca gökkubbe..
Yağmuruna tutuluyorum..
Avuçlarımda tutarken seni..,
Yüreğimdeki ateş ruhumu yakıyor..
Sen mavi yıldızlardan gelen günahım..
Kıpkızıl oluyorsun avuçlarımda..
Kanıyor yüreğim..
Yıldızlar kaçıyor benden..
Bir yakamoz daha düşüyor gözlerimden..
Kızılca kıyametler kopuyor..
Gökkuşağı ağlarken..
Bir Aşk daha yok oluyor..
Bir vahiy misali..
Ben toprağa karışırken..
Sen benden bihaber!
Ben kanıyorum sen susuyorsun..
Sen mavi yıldızlardan süzülen..
Nur’ani ışığım..
En kırmızı günahım olsan da..
Ben seni beyaz yıldızların gölgesinde sakladım..
Sen ışıl ışıl yanan yıldız..
Sen yürek sancım/Kanayan yaram..
Gölgen bile terk etmişken ben..i
Simsiyah yalnızlıklarda..
Mavi ıslıklarla çalarken türkünü..
Ben sensizliğe yürüyorum..