Sensizliğe yürüdüm…
Baharı bekleyen yüreğim, kışları yaşıyor.
Ateş soğuklarında, tenimde donuyorum.
Gelmedin sevginle, yokluğun sancıyor.
Ruhumdan akıyorsun, bin deniz oluyorum…
En derin sevdanın, hedefiyim saplandın.
Ayaklarım çözülmüyor, cezana katlandım.
Yüreğimin sönmeyen, ateşinde harlandın.
Bakışların hüküm verdi, gözlerine kitlendim…
Yoğruldum aşkından, hücrelerimde sen vardın.
Gözlerime boşluklar mesken oldu, saklandın.
Kanatlarım yoktu yollara düştüm, yoklandın.
Daraldım tenimde, yağdım doruklarımdan…
Sevginin gölgesinde bekledim, yolun düşmedi.
Gözlerimden duygularım dillenip, ruhum seslendi.
Sevdana yollar açtım, varmak için aşkımı görmedi.
Döndüm yoluma yol değil, sensizliğe yürüdüm…
Oktay ÇEKAL
28.06.2014-22.06
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!