Her şey gözlerinde başlamıştı
O gözlere kuracak cümle bulamadım
Sonra pamuk gibi ellerin vardı
Onlar sanki ilkbahardı
Dokunduğun her yerde çiçekler açardı
Yüzünde tebessüm vardı
Sen baktıkça içime heyecan akardı
Gamzelerin içimde apayrı bir candı
Olsun; sensiz olsam da
Seninle olmak bambaşka heyecandı
Zaman bize masal anlatmış
Kandırmış göz göre göre
Soramadım, bir bilen de bulamadım
Neden aşkların sonu hep böyle?
Bundan böyle rüyalarıma gelme
Gelipte dizlerime yatıverme
Senin gül yüzüne göz değmiş
Ne olur beni her rüyadan sonra
Sensizliğe uyanmanın acısıyla kahretme
Şimdi git, yıkıl karşımdan
Daha ne alacaksın bu canımdan
Artık zümrüt bile olsan nafile
Sana verecek bir damla sevgi yok aşkımdan
Unutmak istiyorum işte unutmak
İçimde dinmek bilmeyen pınarları kurutmak
Kaçıp gitmek
Yok olmak! ...
Kayıt Tarihi : 18.8.2006 19:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tolga Hamamci](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/18/sensizlige-uyanmak-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!