Sensizliğe Uyandım... Şiiri - Gül Doğan

' bir AŞK düşün, için içine sığamadığında,
ayakların yerden kesildiğinde,
seni YOK eden...'

'o AŞK'a...'

bu sabahta sensizliğe uyandım
bu günede seni özleyerek başladım
saatler ilerledikçe,
yokluğun yüreğime vurdu,
buz kesti, kalbim, don tuttu hayallerim
yine dayanamadım
hayalinle oturdum, sohbet ettim,
yine buruk bir gülümsemeyle
ağladı gözlerim...
sensizlikte, hayalinle yetinmeyi öğrendim
dün gece yine gökyüzünü seyrettim,
gökyüzü aynı gökyüzü,
yıldızlar aynı yalancılardı..
tek farkı,
bu gece mahmur yüreğime,
yokluğun damladı...
bedenim sızım sızım sızladı...
sensizliğime bir kez daha içerledim...
yokluğundu beni böyle ruhsuz eden,
günler ayları kovalıyor,
kovalanan her gün, her ay, her yıl
sensizliğe dönüyor..
ve her sensiz saniye,
ömrümden ömür çalıyor..

G & S

Gül Doğan