Sensizliğe Uyanacağım..

Vakit tamam, bugün sessiz veda da zaman
Gün geceye üç saat mesafede
Sahildeki kayalığa giden patika yoldan
Ayaklarım son bir yılın ezberinde
Hani o seninle hep oturmayı hayal ettiğim
Hiç görmediğin ve sana bir kez olsun bahsetmediğim
Yanımda oturup başını omzuma dayadığın
Saçlarını parmaklarımla yavaşça taradığım
Mutluluğu derin derin yüreğine çektiğin.. kayalık..
Ayaklarım biçare yürümekten aciz
Dün gibi ve ondan önceki günler gibi telaşta değil
Bu yolu son kez yürüdüğünün farkında
Gözlerim kızıl alev topları tebessümden uzak
Seni son kez gözyaşlarına yüklediklerinin farkında….
Seni her gün hayalime ektiğim yerdeyim
Her şey haberdar sessiz vedadan sensizliğe
Kayalık ıslak gece boyu ağlamış bensizliğe
Deniz bıçak aşkı doğramış sevgisizliğe
Güneş soğuk dargın kavuşmamış ayrılığa……
Sen dünyama sevinçtin, umuttun korkuydun
Sözlerinin alevi korkuydu yaklaşamadım
Yüreğimi ısıtan bakışların umuttu vazgeçemedim
Varlığının her anı sevinçti uzak duramadım
Sen dünyama bahardın renktin sevdaydın
Yaşanacak sevdaydın tek limandın acıdan uzak
Gözlerime renktin tek ışıktın karanlığa son durak
Her anıma bahardın tek mevsimdin sevgiye doyuracak…..
Yaşamın güneşi teslim olurken gri sulara
Yüreğimde seni teslim etti gözyaşlarıma
Gün güneşe veda ederken karanlıklara
Göz yaşlarım seni dolduruyor avuçlarıma
Gelincik yaprakları serptim üzerine üşüme
Artık sana uğramayacak duygularıma
Gün güneşi bende seni sessizce bıraktık karanlık sulara
Yarın gün güneşe kavuşacak ona uyanacak
Ama ben bir ömür sensizliğe uyanacağım….
01.07.2014
İzzettin AKYAPI