Sensizliğe Susamak Şiiri - Rıdvan Cankiç

Susadığım zaman bir bardak su içiyorum.
Sadece dilim ıslanıyor iç organlarım ferahlıyor.
Ama bir iki saat sonra tekrar susuyorum.
Yerine çay içiyorum ya da meyve suyu.

Ama her seferinde aynı şeyi yaşıyorum
Susuzluğum sürekli devam eden bir fırtına.
Her defasında da bu fırtınayı dindiriyorum.
Su her yer de, her muslukta, her pınarda,

Her bardakta ve her şişede
ve gökyüzünden düşünce bile buluyorum.
Ama aşk şarabından içince,
Ondan her yerde bulamıyorum.

Hiçbir şişede yok, hiçbir bardakta yok,
Hiçbir pınarda yok,
Hatta gökyüzünden bile düşmüyor.
Bir kere vücudumun içine girince,

Sensizliği bir kere tanıyınca
Yavaş, yavaş yavaşşş
ve daha da yavaş bir şekilde kuruyorum.
Geride kalansa kupkuru bir beden
Terk edilmiş bir kasaba gibi…

Rıdvan Cankiç