Sensizliğe Sitem

Yokluğunda,
Biten her gün için
Çocuklar gibi seviniyordum.
Geride kalan her dakika
Seni
Bana dahada yaklaştırıyordu.
Günler geçmeliydi
Bitmeliydi bu özlem
Bu kahrolası hasret
Yanlızlık, çaresizlik,
Son bulmalıydı acılar.
Evet...bunlar bitti
Sen geldin diye sevinemedim.
Haykıramadım
Sensiz gecen zamana
İşte kavuştuk diye.
Geleli haftalar olmuş,
Bense hala, yüzünü görmenin
Sana sarılmanın hasretindeyim
Oysaki elimi uzatsam
Tutacak kadar yakınsın bana
Ve şimdi...
Her başlayan günüm
Görüşemiyoruz diye
Hüsranla son buluyor
İsyan ediyorum kendi kendime
Beynimdeki sorular
Bitmek tükenmek bilmiyor
O eşsiz sevgin hala kalbimde
Ayrı düştük hasret çektik ama
En önemlisi
Biz hasreti yaşadık
Mutluluktan önce...