şairlik insan ruhunda olan bir şeydir
Göz yaşlarım sel gibi düşerken önüme
Bir hercai menekşe oldun dilimde
Gözlerimde damla yaş kalmayıp gitse
Bu feryadım bitermi gittin gideli
İsyankar yüreğim bir sana yandı
Bu şehri yakıp gittiğinden beri
Bahardı günlerim hep
Sayende oldu kış
Umut doluydu gözlerim
Şimdi artık bomboş
Bir ümidim vardı aşka dair
Oda uçup oldu bir kuş
Şimdi ise seni unutmak istiyorum
Ve senden çok uzaklara gidiyorum
Cebimde yazılmamış bir mektupla
Nusaybin’in sessizliğinde hoşçakal diyorum…
MEHMET EMİN KIZMAZ
NUSKENT
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 02:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!