Sensizliğe Sınır Çektim Şiiri - Menekşe ...

Yokluğunda özlemin, nasıl birikti bilsen,
Sevgin yollar oldu köprüler oldu hep,
Arkada kaldığını sandığımda benimleydin,
Sevgin geçilmez bir çitti önümde,
Bulutlara sordum hasretimi,
Yığın yığındı hertarafta bembeyaz,
Sense gittiğim heryerde, her adımda,
Önümde, arkamda benimleydin sevdiğim,
Ben uçarken gökyüzünde yüreğimdeydin.

İçimde bir his di yalnızca,
Gidiyordum dönmeyecek gibi,
Seni bir daha görmeyecek gibi,
Süzülüyordu gözümden yaşlar, anlamsızdı zaman,
Uzaklaşıyordum baktığım her yerden,
Gezdiğim sokaklarda seni anımsıyordum,
Sızlıyordu yüreğim, bir savaştaydı bedenim,
Ben seni ne çok sevmişim,
Senin için yaşarken, anlamadan ölmüşüm.

Şehirler sessiz, martılar öksüzdü sanki,
Hele biri yok mu öylece dalmıştı gözlerime,
Ne anlatmak istiyorsa yalnızca bakıştık,
Sevgimi gördüm onda, anılar canlandı birden,
Uçsuz bucaksız denizlerin hakimiydim bir zamanlar.
Sevda yeşermişti gönlümde anlamadan,
Şimdi ise uzak bir ülkede, yalnızlığı soluyorum,
Havası farklı, suyu apayrı, insanlar yabancı,
Sense benden çok uzaklarda yüreğimse küs hayata.

Sen şehirleri soktun aramıza bense kıtaları,
Yüzler aradım yüzüne benzeyen bulamadım,
Ya sesin yalnızca kulaklarımda,
Atlas okyanusu geçmekle bitmezken,,
Korkmuyordum ölümden,
Yalnızca yüzünü görememekti tek korkum,
Sensizliği ise ebedi tatmaktı aşkım,
Kapadım gözlerimi, üzüm karası gözlerini düşledim,
Yanımda olsaydın keşke benimle olsaydın şimdi.

Özlemler büyüyor hasret inise çoğalıyor,
Aşılmaz bir duvar önümde, yalnızlığımla beraber,
Gurbet uzadıkça uzuyor mahkûm gibiyim bu ülkede,
Bu ilk ayrılık ilk uzaklara gidişim,
Sensizliği ilk yaşayışım,
Meğerse seni ne çok seviyormuşum,
Meğerse seni ne çok özlüyormuşum,
Ben senin için yaşıyormuşum sevgili,
Sensizliğe sınır çektim bırakmayacağım seni.