Sensizliğe Serzeniş Şiiri - Turgut Erdoğan

Nicedir bıraktım kendimi kelimelerin akışına.Nicedir savaşmıyorum pişman zamanlarla.Hoyrat bir can varki yılgın bedenimde, zaman zaman yorgun gözlerimin içinde kaybolmuş.Islak bir kaldırım köşesinde sırılsıklam olmuş öksüz yanımı hatırlatıyor bana.Ne zaman uzaklara dalsa gözlerim,yolların,yılların,dağların ardından sen düşüveriyorsun içime.Ne zaman yüreğimde hergün birkez daha kopan o delişmen yanım benden uzaklaşsa,sana hep sana birikiyorum delice.Gecenin o dinmeyen uğultusu çoğaldıkça gözlerimin umutsuz rotasında, nedendir bilmem işte o an seni düşünür,düşünürüm.Sürükleyici bir romana dalar masal kahramanlarını sana benzetirim.O umutsuz, bin yüreği bir yüreğe ekleyen genç kızları,yüreğindeki deli inada,zaman misali sürekli ağrıyan o yalnızlığa rağmen, yüzünde tebessüm maskesiyle yalancı dünyada yalancı masalların gölgesine sığınmış yüreği gerçek delikanlıları.Yazıkki elimden bırakıp bir köşeye atamıyorum bu romanı.Giden benden gitsede,sayfa sayfa,umut umut. SiiR_AdAM