Sensizliğe Rağmen Yazıyorum

Okumayacağını bile bile yazıyorum.
Gün gelir aynı acının vurgunuyla vurulmuş,
Sevdiğinin hasretiyle yüreği buz tutmuş,
Sevdası dilinde tutuklu kalan yüreklerin,
Belki gönül sesleri olurum diye yazıyorum.
Bize dair tek bir iz bırakmadan,
Tek bir an yaşanmadan,
Tek bir hayalle ömrü tamamlasam da,
Seni sensiz yaşamanın izleri ölümsüzleşsin diye yazıyorum.
Döndü Dülger