Sensizliğe kaybolmuşum
Arıyorum kendimi
Bir taş oluyorum
Çakıllı uzun bir yolda
Üstünden sadece gelip geçtiğin
Farkedince kenara iteceksin peki
Olsun farkedilmek bile güzel
Bir dağ oluyorum
Etrafı kara bulutlarla kaplı
Bir kaç damla carpıyor yamaçlarıma
Gözyaşlarım mı bilemiyorum
Sonra deniz oluyorum
Sonsuz bir mavi
Dalgalarım var kendi içimde
Köpürüyorum, zararım hiç kimseye
Azaltıyorum kendi sonsuzluğumdan
Bazense bir hiç oluyorum
Etrafımda olan bitmiyor
Bensiz olabilsede herşey
Yine bende bitiyor amaç
Yorgun düşümüş benliğim
Sadece sana muhtaç..
Kayıt Tarihi : 13.2.2012 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nasreddin Özbey](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/13/sensizlige-kaybolmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!