Bir tren kalktı yüreğinde
Puslu camlarında yalnızlığın sureti
Maviyi yeşile karıştıran bir yolun,
Son durağında kadın
Dokunsan boşalır yalnızlık gözlerinde
Hasreti gamzesine doldurmuş
Acı dolu bir gülümseme avuçlarında
İsteksiz bir sürükleme var halinde
Ordan oraya taşınan bir valiz gibi
Bakireliğini kaybetmiş duyguların
Ağır yükünü sırtlamış
Sensizliğe gebe yorgunluğu...
Abdullah kurt
Kayıt Tarihi : 26.8.2020 02:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!