Bir zamanlar rüzgâr en endamlı edası ile okşardı saçlarımızı,
Şiirlerimiz çağlayanları ağlatırdı.
Ay sesimize ışık eder, yıldızlar alkış tutardı sevdalı türkülerimize.
Ya şimdi? Her şey çok insafsız be gülüm.
Şimdi türküler bile suskun…
Hele Yüreğimi kırılgan ıstırap dalına bağladığımdan beri,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman